Το PCI-Express, κοινώς γνωστό ως PCI-E, και το PCI-X είναι και τα δύο πρότυπα τεχνολογίας σχεδιασμένα να βελτιώνουν το παλαιότερο πρότυπο PCI. Παρά τα παρόμοια ονόματά τους, τα δύο πρότυπα δεν είναι συμβατά μεταξύ τους και χειρίζονται την επικοινωνία μεταξύ περιφερειακών και συστημάτων υπολογιστών με πολύ διαφορετικούς τρόπους.
Ιστορία της PCI
Το Peripheral Component Interconnect ή PCI αναπτύχθηκε αρχικά από την Intel στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ως πρότυπο για το χειρισμό του τρόπου με τον οποίο οι περιφερειακές συσκευές επικοινωνούν με τον υπόλοιπο υπολογιστή. Τα επόμενα χρόνια, το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης βιομηχανίας υπολογιστών υιοθέτησε την τεχνολογία, καθιστώντας το PCI πρότυπο για ολόκληρη τη βιομηχανία.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το PCI Special Interest Group ανέπτυξε το PCI-eXtended, μια ελαφρώς πιο προηγμένη έκδοση του PCI. Λίγα χρόνια αργότερα, η ομάδα ανέπτυξε το PCI-Express, το οποίο έλυσε το πρόβλημα της περιφερειακής επικοινωνίας με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Το PCI-Express και το PCI-X είναι δύο πρότυπα τεχνολογίας που έχουν σχεδιαστεί με βάση το παλιό πρότυπο PCI
Τύπος λεωφορείου
Το PCI-X, όπως το αρχικό πρότυπο PCI, είναι μια κοινή τεχνολογία διαύλου, με όλα τα συνδεδεμένα περιφερειακά να χρησιμοποιούν τον ίδιο δίαυλο παράλληλα. Αυτό σημαίνει ότι όταν τα περιφερειακά χρειάζεται να επικοινωνήσουν με τον υπολογιστή, συχνά πρέπει να περιμένουν το δίαυλο και καθώς περισσότερες συσκευές ζητούν το δίαυλο, η συνολική απόδοση του περιφερειακού πέφτει.
Αντίθετα, το PCI-E χρησιμοποιεί τεχνολογία Point-to-Point, δίνοντας σε κάθε περιφερειακό τον δικό του αποκλειστικό δίαυλο. Κάθε δίαυλος PCI-E είναι τεχνικά μικρότερος από τον κοινόχρηστο δίαυλο του PCI-X, επειδή κάθε συσκευή δεν χρειάζεται να περιμένει άλλες συσκευές να χρησιμοποιήσουν το δίαυλο, το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι ο χρήστης έχει πολύ πιο αποτελεσματικό σύστημα διαύλου.
εύρος ζώνης
Ο όγκος των δεδομένων που μπορεί να μεταφερθεί μέσω του διαύλου PCI-X, γνωστός και ως εύρος ζώνης του διαύλου, περιορίζεται από το μέγεθος του φυσικού διαύλου και την ταχύτητα με την οποία εκτελείται. Οι περισσότεροι δίαυλοι PCI-X είναι 64-bit και λειτουργούν στα 100MHz ή 133MHz, επιτρέποντας μέγιστο ρυθμό μεταφοράς 1066MB ανά δευτερόλεπτο.
Η πρόοδος στην τεχνολογία PCI-X έχει επιτρέψει θεωρητικές ταχύτητες έως και 8,5 GB ανά δευτερόλεπτο, αν και οι υψηλές ταχύτητες έχουν ορισμένα προβλήματα παρεμβολών. Επιπλέον, η ταχύτητα PCI-X είναι πάντα χαμηλότερη από τη μέγιστη ταχύτητα εάν έχετε πολλές συσκευές που χρησιμοποιούν το δίαυλο.
Ταχύτητα
Εφόσον το PCI-E χρησιμοποιεί τεχνολογία Point-to-Point, το μόνο πράγμα που περιορίζει την ταχύτητα είναι πόσες λωρίδες έχει κάθε σύνδεση. Η τεχνολογία PCI-E μπορεί να υποστηρίξει από 1 έως 32 λωρίδες και να τρέχει με ταχύτητες που ξεκινούν από 500 MB ανά δευτερόλεπτο, έως το θεωρητικό μέγιστο 16 GB ανά δευτερόλεπτο. Επιπλέον, επειδή το PCI-E δεν καταναλώνει τα δεδομένα που απαιτούνται για τη διαχείριση διαφορετικών συνδέσεων όπως το PCI-X, ο τελικός πραγματικός ρυθμός δεδομένων θα είναι υψηλότερος ακόμη και σε περιπτώσεις όπου οι θεωρητικές ταχύτητες των δύο προτύπων είναι υψηλότερες. Αυτό είναι το ίδιο.
Μέγεθος υποδοχής
Τα πρότυπα PCI-E και PCI-X διαφέρουν πολύ όσον αφορά το μέγεθος των υποδοχών στη μητρική πλακέτα ενός υπολογιστή. Οι υποδοχές PCI-X είναι όπως οι αρχικές υποδοχές PCI, αν και με πρόσθετη επέκταση που επιτρέπει επικοινωνία 64 bit. Αυτό σημαίνει ότι αυτές οι υποδοχές και οι αντίστοιχες κάρτες περιφερειακών καταλαμβάνουν αρκετό χώρο στη μητρική πλακέτα .
Διάφοροι τύποι υποδοχών PCI-E
Ωστόσο, η χρήση αυτών των τύπων υποδοχών επιτρέπει στην υποδοχή PCI-X να δέχεται όλους εκτός από τους παλαιότερους τύπους καρτών PCI. Αντίθετα, οι υποδοχές PCI-E είναι τελείως διαφορετικές από τις υποδοχές PCI και δεν μπορούν να δεχτούν άλλες κάρτες που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για αυτές τις υποδοχές. Επιπλέον, το μέγεθος της υποδοχής εξαρτάται από τον αριθμό των λωρίδων που έχει ο δίαυλος PCI-E. Η υποδοχή PCI-E x1, η οποία έχει μόνο μία λωρίδα, δεν καταλαμβάνει ουσιαστικά χώρο στη μητρική πλακέτα, ενώ η υποδοχή PCI-E x32 έχει 32 λωρίδες και είναι παρόμοιο σε μέγεθος με την υποδοχή PCI-X.
Ανατρέξτε στο άρθρο: Γιατί οι θύρες PCI Express στις μητρικές έχουν διαφορετικά μεγέθη; Τι σημαίνουν τα x16, x8, x4 και x1; για λεπτομέρειες.
Τα εργαλεία αφαίρεσης κακόβουλου λογισμικού και το λογισμικό προστασίας από ιούς αλληλοσυμπληρώνονται και μπορούν να συνεργαστούν για να εξασφαλίσουν τη μέγιστη ασφάλεια στις συσκευές των χρηστών.
Το FortiClient είναι ένα δωρεάν προϊόν προστασίας από ιούς από την Fortinet. Η Fortinet είναι γνωστή για την κατασκευή προϊόντων υλικού ασφάλειας στον κυβερνοχώρο. Το FortiClient είναι ένα πρόγραμμα πολλαπλών πλατφορμών, διαθέσιμο για Windows, macOS, Linux, Windows Phone, iOS και Android.
Εάν χρησιμοποιείτε Windows, λαμβάνετε το μήνυμα λάθους Δεν είναι δυνατό να ανοίξει αυτό το στοιχείο. Μπορεί να έχει μετακινηθεί, μετονομαστεί ή διαγραφεί, τι πρέπει να κάνω; Ακολουθήστε το παρακάτω άρθρο για λεπτομέρειες.
Ο ερευνητής Mathy Vanhoef από το Πανεπιστήμιο του Leuven ανακάλυψε ένα σοβαρό ελάττωμα ασφαλείας στο πρωτόκολλο ασφαλείας δικτύου Wi-Fi Protected Access II (WPA2).
Στο σημερινό άρθρο, η Quantrimang θα συνοψίσει ορισμένες συχνές ερωτήσεις σχετικά με τους προεπιλεγμένους κωδικούς πρόσβασης για να βοηθήσει τους αναγνώστες να απαντήσουν σε ερωτήσεις που σχετίζονται με αυτό το ζήτημα.
Αυτό που χρειάζεστε είναι ένα VPN - το οποίο κάνει τις διάφορες επιλογές απλές και το CyberGhost VPN είναι ένα από τα κορυφαία VPN όσον αφορά την απλότητα.
Μια σειρά από βέλτιστες πρακτικές ασφάλειας έχουν προκύψει με την άνοδο των περιβαλλόντων multicloud και υπάρχουν ορισμένα σημαντικά βήματα που πρέπει να κάνουν όλοι οι οργανισμοί καθώς αναπτύσσουν τις δικές τους στρατηγικές ασφαλείας.
Στο λειτουργικό σύστημα Windows Vista της Microsoft, το DreamScene επέτρεψε τη ρύθμιση δυναμικού φόντου για υπολογιστές, αλλά οκτώ χρόνια αργότερα, δεν είναι ακόμα διαθέσιμο στα Windows 10. Γιατί αυτό το έθιμο αντιπροσωπεύει μια επιστροφή στο παρελθόν με τα χρόνια, και τι μπορούμε να κάνουμε για να το αλλάξουμε αυτό;
Αν θέλουμε να συνδέσουμε δύο φορητούς υπολογιστές στο δίκτυο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα καλώδιο δικτύου και μετά να αλλάξουμε τις διευθύνσεις IP των δύο υπολογιστών και τέλος.
Όταν τα Windows εμφανίζουν το σφάλμα "Δεν έχετε άδεια αποθήκευσης σε αυτήν τη θέση", αυτό θα σας εμποδίσει να αποθηκεύσετε αρχεία στους επιθυμητούς φακέλους.
